Bir gün, İstanbul-Bakırköy ilçesinin meşhur Özgürlük Meydanı’ndan geçiyordum. Meydan cıvıl cıvıldı. Sanki insan seli. Yüzlerce insan hareket halindeydi.
Kimi insan, evine yetişebilmek için otobüs, minibüs kuyruğuna koşuyor…
Kimileri, hızla gelmekte olan banliyö trenine yetişebilmek için istasyona inen merdivenleri ikişer-üçer atlayıveriyor.
Bir kadın, çocuğunun elinden tutmuş, çekiştirerek yürümeye çalışıyor…
Gözleri görmeyen bir ihtiyar, elindeki bastonu bir sağa, bir sola sallayarak yol almaya uğraşıyor…
Saatine baka baka hızla ilerleyenler…
Randevusuna geç kaldığı için insanları ite-kaka burnundan soluyarak koşar adım gidenler…
Üstüne üstlük bir de okulların çıkış saati.
Özgürlük Meydanı öğrencilerin de akınına uğruyor.
İşportacıların yükselen sesleri, öğrencilerin taşkınlıkları, işçi ve memurların koşuşturmaları, yol boyu sıralanmış dilencilerin yalvarışları, zamanla yarışan insanların farklı görüntüleri, her kültür seviyesinden insanın yaşam tarzları.
Özgürlük Meydanı, sahile doğru oldukça farklı görüntülere sahne oluyor…
Zamanla yarışanlar, yalnızca Özgürlük Meydanı’nı dolduran insanlar mı? Tabii ki hayır!
İstikbâl için çırpınan öğrenciler, topluma faydalı insanlar yetiştiren öğretmenler, ülke ekonomisine katkıda bulunabilmek için çırpınan işadamları, ekonomistler, esnaf ve sanatkarlar, insan sağlığıyla ilgilenen doktorlar ve sağlık görevlileri, üniversite öğretim üyeleri, hukukçular, sanatçılar, işçi ve memurlar, ev hanımları… bir haber uğruna bazen hayati tehlikelere göğüs geren gazeteciler, medya mensupları…
Öyle zannediyorum ki, zamanla yarışan bu insanlar, hayatın akışına kapılmış giderken çevresini saran tehlikelerden oldukça habersiz…
Neden mi?
Çünkü, kıskançlık ve çekememezlik duygularının beyin denizinde fırtınalar kopararak korkunç dalgalara sebep olduğu ve bunun bir sonucu olarak da gözlerden çıkan ve adeta elektrik akımını andıran elektromanyetik ışınlar, hedefi üzerinde büyük tahribata neden oluyor.
Beyindeki düşünce sisteminden kaynaklandığı bilinen bu ışınlar, yalnız insanlar üzerinde değil, diğer canlılar hatta cansız varlıklar üzerinde de etkilerini hemen gösterebiliyor.
Düşüncenin enerjiye dönüşümünde iki önemli kaynak vardır.
Bunlardan birincisi, insanın çevresinde olup bitenleri anlaması ve nasıl davranması gerektiğini düşünmesi için hareketlerin ve duyguların idare merkezi olan “Beyin”dir.
İkincisi ise, beş duyu organından biri belki de en önemlisi olan, günde birkaç bin defa açılıp kapanan, binlerce defa gerilime geçen ve her defasında beyne mesajlar yollayan kişinin, dünyaya açılan penceresi, her türlü iyi ve kötü düşüncenin çıkış noktası kabul edilen, “Gözler”dir.
Duyu organlarımız aracılığıyla aldığımız bütün duyumlar, beynimize gider. Beyin kabuğunun çeşitli bölümleri, duyu organlarımızdan gelen etkilerle meşguldür.
Gözlerimizin ne gördüğünü, burnumuzun hangi kokuyu aldığını, kulağımızın neler duyduğunu, dilimizin neler tattığını, derimizin neler hissettiğini hep beynimizle anlarız.
Beynimizin çalışmasındaki en büyük sır; sayıları 100 milyar civarında olan “Beyin Hücrelerî”dir. Beynimizdeki sinir hücreleri, kendi aralarında devamlı temas halindedir.
Bir sinir hücresinin “aksan” denilen uzantısıyla, diğerinin “tendrit” denilen uzantısı adeta kafa kafaya verip konuşurlar. Böylece enerji akımları, görevini yerine getirip yoluna devam eder.
Kısacası, beynimizdeki sinir hücreleri, saniyenin milyonda biri kadar kısa bir sürede birbirlerine elektrik akımı geçirirler.
Beynimizdeki sinir hücreleri, arapsaçı gibi dolaşık incecik bağlarla birleşmiştir. Sayıları milyarlarla ifade edilen bu bağlar, beynimizin pek çok temel görevini sağlar. Vücudumuzun zindeliğini ve uyku ihtiyacını düzenler.
Düşüncenin enerjiye dönüşümünde en büyük etken olan beynin, canlılığını sürdürebilmesi için, oksijene büyük ihtiyacı vardır. Beyin, dinlenme halindeyken bile pek çok oksijen kullanır.
İnsan beyninin bütün vücut ağırlığının sadece % 2’si kadar olduğu halde, bütün vücutta kullanılan enerjinin % 25’i beyne gider. Normal koşullarda, beynimize bir dakikada giden oksijen miktarı 950 cm3 kadardır.
Beynin, çok kısa bir zaman için bile olsa, oksijenden yoksun kalması; insanın kendinden geçmesine, beynin büyük zararlara uğramasına neden olur.
İşte bunun içindir ki beyin, bir atardamar yerine dört atardamar ile beslenir. Bu atardamarların bir tanesi bile gerektiğinde beynin bütün ihtiyacını karşılayabilecek durumdadır.
Aynı şekilde beyindeki toplardamarlar da ihtiyaçtan çok fazladır. Bunların da bir kısmı zarar görse bile, geri kalanlar beyindeki dolaşımı sağlamaya yeterlidir.
Beynin çalışma temposu, elektrik sayesinde incelenmiştir.
Beyin kabuğunda, adetâ bütün vücudumuzun haritası diyebileceğimiz bir şekillenme vardır. Vücudumuzun herhangi bir yerine dokunulduğunda, beynimizin orayla ilgili noktasında aynı anda bir elektriklenme meydana gelir.
Sinir tellerinden elektrik gücü’nün geçebileceğini ilk bulan, İtalyan Hekimlerden Luigi Galvani’dir.
Galvani, kaplumbağalar üzerinde yapmış olduğu çeşitli deneyimler sonucu, bu kanıya varmıştır.
Bu arada, elektriğin sinirleri harekete geçiren mükemmel bir aracı olduğu da ortaya çıkmıştır.
Gerçekten sinir sisteminde dolaşan işaretler de temelleri bakımından elektriktir.
Bütün vücudumuzu dolaşan sinir tellerini telefon hatlarına benzetecek olursak; beynimizin de muazzam bir telefon santrali olduğunu söyleyebiliriz.
Beyin, vücudumuzda bulunan bütün sinirleri son derece çapraşık ama aynı derecede de düzenli bir sistem sayesinde birbiriyle temasa geçirir.
Beyinde bu işi yapan bir milyonu aşkın kanal bulunmaktadır. Bunların arasında da onbinlerce birleşme noktası vardır.
İşte bu son derece karmaşık gibi görünen şebekede, insan aklının alamayacağı kadar büyük bir haberleşme, komut alıp verme faaliyeti devam eder gider.
Beyne gelen haberlerin cinsi, bu haberi taşıyan sinirlerin özellikleri ile alakalıdır.
Yapılan son deneyler, beynin sürekli olarak elektromanyetik dalgalar yaydığını ortaya çıkarmıştır.
Beynin düzenli aralıklarla etrafına yaydığı bu elektromanyetik dalgalar, kafatasına tutturulan elektrotlar sayesinde tespit edilebilmiştir.
Beyin dalgaları, saniyede 10 defa titreşir. Bunlar, beynin göz ile ilgili olan arka kesiminde daha belirgindir. Gözün kapalı olduğu ve insanın düşünce âlemine daldığı bir zamanda bu dalgalar daha da düzenli bir hâle gelmektedir.
Beyinden etrafa yayılan elektromanyetik dalgalar, insana ve yapılan işe göre değişir.
Beyin dinlenme halindeyken, “alfa ışınları”; çalışmaya başladığı zaman da, “beta ışınları” yayar.
Bunların titreşimi, saniyede 25 defadır.
Bedenimizin fonksiyonlarının otomatik olarak yürümesini sağlayan “Bilinçaltı”dır. İster uyuyor olalım, ister uyanık, irade dışı hayat devam eder gider. Kulağımıza duymasını, gözümüze görmesini, ağzımıza tatmasını, kalbimize atmasını, midemize yemekleri sindirmesini, kanımıza damarlarda dolaşmasını söylemek durumunda olsaydık yaşamak ne kadar zor olurdu değil mi? Allah, her şeyi en güzel bir şekilde bizim için yaratmıştır.
Dikkatli bakışlar, bir kişi üzerinde yoğunlaştığında muhatap konumunda olan kişi huzursuz olur. Yoğun ilgi ve dikkat, kişinin cesaretini kırabilir. Kişiye eleştiri gözüyle bakılması onun dengesini yitirmesine ve sınırlamalarının farkına varmasına neden olabilir. Böylece korku ve ürperme olayı meydana gelir. Kin, nefret, kıskançlık ve çekememezlik duygularıyla dolu olan bakışların hedefi haline gelen kişide korku ve ürperme, yüzünde sararma, kalp atışlarının hızlanması gibi belirtiler görülür.
Korku ve ürperti, yapılmaması ve söylenmemesi gereken şeyler yaptırır ve söyletir; rahat ve dengeli olmak gerekirken tam tersi duyguları hissettirir. Herkes bu atmosferden kurtulup güven ve huzurla yoluna devam etmek ister. Ancak bu hemen mümkün olabilir mi? Çünkü üzerinde yoğunlaşan düşüncenin enerjiye dönüşümünün etkileri vardır.
Günümüzde hemen her evde, her yerde konuşulan; insanların korkulu rüyası haline gelen, canlı ve cansız varlıkları etkisi altına aldığına inanılan ve korunmak için bazı önlemlere başvurulan bir konu var. O da: Düşüncenin Enerjiye Dönüşümünün kaynağını teşkil eden “Kem Göz” dür.
Bu inanış, çeşitli toplumlarda değişik şekiller almış, milyonlarca insanı arkasından sürüklemiş ve pek çok tartışmalara neden olmuştur:
“Kötü niyetli ve kıskançlık dolu bir düşüncenin beyinde gelişmesi sonucunda gözler aracılığıyla insanlara, hayvanlara felaket ve hastalık hatta ölüm; bitkilerle cansız nesnelerde de tahribat meydana getirebilme olayı”dır. Kısacası, “NEGATİF ENERJİ”dir.
İnsanın düşünce sistemi, iyice konsantre olma sonucu elektrik akımına dönüşebiliyor.
Düşünce şekilleri konusu, uzaktan tesir ve telkin konusunun temelini oluşturmaktadır.
Bu olguda, aşırı beğenme, kıskançlık, aşırı heyecanlanmaya sebep olan duygu, çekememezlik, kin ve düşmanlık gibi durumlar söz konusu ise, elemantallerin de etkisiyle düşünülen şey, daha da etkili olarak hedefe bir elektrik akımı gibi ulaşmış olur.
Sonuçta hedefine ulaşan bu elektrik akımı, kem göz (nazar) adı verilen realiteyi gün gibi ortaya çıkarmış olur.
Bu olayda aşırı düşünme, konsantre olma ve hedefi göz hapsine alma gibi üç önemli etken göze çarpmaktadır.
Düşünce formları, elemantaller, Kirlian Tekniği, Psikokinezi gücü bize kem göz ve oluşumu hakkında yeterli bir fikir vermektedir.
Sosyal Bilimler Akademisi’nden Dr. Sitkovsky’nin dediği gibi, “bir insan düşündüğü zaman enerji yayar (yani düşünce enerjiye dönüşür). Bu enerji, bazı insanlarda daha da güçlüdür. Bu konu, fiziksel ve fizyolojik bir gerçektir.”
Vücuttan bazı enerjilerin yayıldığına ve bazı etkilerin bulunduğuna ilişkin Parapsikolojik kanıtlar bulunmaktadır.
Kirlian tekniğiyle yapılan incelemeler, vücuttaki değişen biyokimyasal hassasiyetleri ve yüksek iletme özelliği ile ışıldamaları göstermektedir.
Birbirine düşmanca hisler du
yan iki kişinin ayrı ayrı çekilen Kirlian fotoğraflarında gözlemlenen alevlerin, “saç tıraşı etkisi” adıyla bilinen normalden farklı bir etki gösterdikleri ve ayrıca fazla öfkelenmenin mavi-beyaz koronanın içine karışarak onu tamamen bozan bir kırmızı leke alanı meydana getirdiği görülmüştür.
Dünyaya ilk kez “Merhaba!” diyen ana kucağındaki sevimli bebeğin birdenbire havale geçirmesi…
Arkadaşlarıyla parkta oynayan ipek gibi saçları, ceylan gibi gözleriyle dikkatleri üzerine çeken bir çocuğun tökezleyerek düşmesi…
Sportmen yapılı fiziği ve yakışıklılığıyla karşısında duran bir bayanın yüreğini hoplatan delikanlının aniden mide krampına yakalanması,
Sahne alan güzel bir bayan sanatçının seslendirdiği parçalardan sonra ayağının burkulması…
Doğum günü partisinde davetlilerin ağırlanması esnasında vazonun kırılması, fincanların düşmesi, tavanda asılı duran avizenin kopması…
Birkaç saniyelik dikkatli bakış sonucu meydana gelen baş ağrıları… evet, bütün bu olup bitenler hep tesadüf müdür? Hayır!
Örnekleri çoğaltmamız mümkündür. Bütün bu olumsuzlukları tesadüf olarak değerlendirmemiz mümkün değildir.
Tabii ki bunlar, bir etkinin sonucu meydana gelen üzücü olaylardır.
Din’de ve parapsikolojide varlığı kabul edilen, folklorik araştırmalara konu olan kem gözün; bazı insanları elektriğe çarpılmış gibi etkileyip manyetize eden, bazılarını da maddî ve manevî zarara uğratan etkilerinden nasıl korunabiliriz?
Asurluların, âfetlerden korunmak için koruyucu bir kalkan olarak kabul ettikleri resimli paraları üzerlerinde taşıdıkları gibi üzerimizde taşımak veya etkilenen insanların üzerinde taşıtmakla mı?
Romalıların yaptıkları gibi bazı camid varlıklara koşup onları şekillendirmek suretiyle onlardan yardım dilemekle mi?
Hıristiyanların kutsal kabul ettikleri kilise çanlarını çalmak veya erimiş mum artıklarını toplayıp muska gibi üzerimizde taşımakla mı?
Cahiliye dönemi arapların, bazı alet ve boncukları boyunlarında taşıdıkları gibi boncuk vb. şeylere koruyucu niyetiyle sığınmak mı?
Bazen söylenen bir sözden, bazen derinden bir bakıştan, bazen de iyi olmayan bir düşünceden kaynaklandığı; insanlar, bitkiler ve hayvanlar üzerinde etkili olduğu bilinen kem göz (nazar) ün zararlarından korunmak için dünyanın çeşitli ülkelerinde uygulanan akıl almaz korunma yollarından birini yaparak mı?
Folklorumuzda ve dünya folklorunda yaşayan bir gerçek olarak değerlendirilen kem gözün etkilerinden korunmak için elektro-şok tedavisi yaptırıp beyin hücrelerinin sarsıntı geçirmesiyle bir süre devam eden sakinleşme haliyle mi?
Kıskançlık, çekememezlik ve kin dolu bakışlardan çıkan kendisini göremediğimiz ama varlığını hissettiğimiz elektromanyetik ışınlara hedef olan insanı anormal davranışlar sebebiyle delirdi zannıyla Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesine götürüp müşahede altına aldırmakla mı?
Yoksa inanç sömürüsü, istismarcı dini bilgilerden yoksun olduğu halde çevresinde biriken üç-beş şarlatan aracılığıyla kendini “şifacı” diye lanse ettiren cahillerin o kırılası ellerine teslim ederek mi’.’
Kin. nefret, kıskançlık ve düşmanlık dolu bakışlara hedef olup psikolojik yönden etkilenen, korkan, ürperen, heyecanlanıp titreyen bir insan ne yapmalıdır? Bu bakışlara hedef olmamak veya etkisinde kalmamak için ne yapmalıdır?…
Korkusuz, endişesiz, psikolojik etki altında kalmadan, düşüncenin enerjiye dönüşümünden zarar görmeden, huzur içinde bir yaşam için kıskançlık ve çekememezlik hastalığından mutlaka ama mutlaka korunmamız gerekir.
Günümüzde kem göz de büyü gibi büyük bir tehlike haline gelmiştir halk arasında. Bugün kem göz (nazar) konusu pek çok insanın zihnini meşgul etmiştir.
Okumuşundan cahiline, akıllısından delisine, gencinden ihtiyarına, erkeğinden kadınına, küçüğünden büyüğüne kadar yeryüzünde yaşayan pek çok insan, kendilerini nazar endişesinden kurtaramamışlardır.
Bakarsınız bir doktorun muayenehanesinde, bir avukatın bürosunda, bir memurun masasında, bir esnafın işyerinde, bir bakkalın dükkanında mavi boncuklu nazarlıklar asılı…
Bakarsınız kültürlü, aydın geçinen bir insanın elbisesinde mavi boncuklu nazarlık asılı…
Bir yerden diğer bir yere gidebilmek için bindiğiniz minibüsün, otobüsün, taksinin ön kısmında iç aynasının yanlarında, direksiyon simidinin veya radyo düğmesinin üzerinde iki mavi göz, mavi boncuklar vs. hemen yanı başında da büyük harflerle şu ifade yazılı:“nazar etme ne olur” ifadesinin yer aldığı plastik veya madenden yapılmış beş parmak işareti…
Bugün için henüz laboratuar çalışmalarına sığdırılamayan fakat etkisinin inkar edilemeyecek kadar akla ve mantığa uygun olduğu kem göz (nazar) inancı, artık şüphe götürmez bir gerçektir ve büyük bu tehlikedir.
Tıp dünyasında bu tür olayların henüz belli başlı bir tedavi metodu olmadığı için halkın çoğu nazarın etkisinden korunabilmek için bir takım batıl ve hurafe şeylere “tedbir” diye sarılmaktadır. Bunlar, insanı kem gözün (nazarın) etkilerinden koruyamayacağı gibi saf ve temiz inancına da gölge düşürmektedir
Önce çevremizi saran, bugüne kadar değişik isimler altında adını duyduğumuz ama önem vermediğimiz tehlikelerin sebep ve sonuçlarını çok iyi tespit etmemiz ve düşüncenin enerjiye dönüşümü olan kem gözün etkilerinden korunma yollarını iyi öğrenmemiz gerekir. (Detaylı bilgi için bakınız: Düşüncenin Enerjiye Dönüşümü- Dr. Bayram Altan- 2011-Ankara 2. Baskı, ISBN: 978-603-60833-1-0)